BİRLİKTE YÜRÜRÜZ AŞKA, OLMAZ MI?

Bu hayatta kimi aðlar, kimi de güler
Niye aðlayan hep ben oldum?
Bana yazýlan, reva görülen kader
Kader deðil de sanki keder
Niye hayat bana duvarlar örüyor?
Örülen setler, engeller hep bana mý?
Niye bir kez olsun aþk kapýmý çalmadý?
Ýliklerime kadar hissettiðim yalnýzlýk
Anladým ki son nefesime kadar da devam edecek
Þimdi yalan olsam da hayal olsam da
Sana yanan gönlüm talan olsa da
Sevdandan için için yanýp kül olsam da
Savur tozlarýný rüzgârlara alýp götürsün
Haykýr herkese bensizliðini
Ama bil ki aþktan kaçýlmazmýþ, sen de kaçma!
Seni kýrmalarýna, örselemelerine de fýrsat verme!
Ýstersen birlikte toparlarýz kýrýlan dökülen ne varsa
Karþýmýza çýkan engelleri de yýka yýka
El ele, birlikte yürürüz aþka, olmaz mý?
Karþýlýksýz olsa da aþkým
Ben bu aþký yine de yaþamak isterim
Belki de bir gün sabahýn birinde
Elimde de bir papatya demetiyle sana gelirim
Belki sen de seversin beni…

Sosyal Medyada Paylaşın: