Gönlümde derin yara, sýzlar durur sessizce, Kimse bilmez göremez,sakladým da gizlice. Sýnanýyorum sanki hiç yoktan nefessizce Yaralý bedenimde suskun öz-ervah kaldý
Sürgün yemiþ gibiyim gönlüme sýðdý çöller. Yüz sürmüþtüm yoluna þahit garip bülbüller. Bir zamanlar bahardý, gönlümde açan güller, Kayboldu bütün renkler,döküldü siyah kaldý,
Her nefes hasret gibi , her aný bir ýzdýrap. Ben uðrunda harabým, ben bu sevdada bitap. Sana yazýlmýþ roman þiir þarký ve kitap. Yandý bütün söz-güfte,ý geriye mizah kaldý.
Ýsmin bile eskidi, sözler dilimde kaldý Eski resimler gibi gözler filimde kaldý El pençe divandaydým dizler kilim de kaldý Unutulmaz o günler, hüzünle segah kaldý.
Geçmiþin izlerinde, kayboldum da firarým. Hala aþk baðlarýnda ,mis kokunu ararým. Derde baldýran döker yosunlarla sararým. Ýz-yollarý aþarken, aradým tamah kaldý.
Her gecede bir hüzün, her sabah bir bekleyiþ, Neydi bu baþa gelen bu nasýl bir terk ediþ. Gelirken gidiyormuþ heyhat bu nasýl gidiþ. Nar içinde hardayým, kor külden semah kaldý
Zaman ile dost oldum, acýyý sardý sandým Zalim bir rüzgar esti, külde kavruldum yandým Lokman bile þaþýrdý,bu derde nasýl kandým. Ölüme bir nefeslik,ruhumda nikah kaldý.
Koca bir ömür boyu, peþinden sürüklendim, Her kahrýný çilene þiþlendim örüklendim Küllerden arta kaldým, çýrayla körüklendim Ah ile dolu gönlüm, affolmaz günah kaldý
Her baharda yeniden, yeþerir mi bu ömür. Yoksa hep çýngýlýmý,hiç sönmez mi bu kömür. Kölen oldum sayende sömür ömrümü sömür. Kul pazarýna düþtüm,sermayem külah kaldý
Bir umut var içimde, belki döner baharlar, Biter ceza cefalar biter dertler izharlar. Ama hep bir þüpheli , dilde acý zinharlar. Yalanlarýnla yaþa,bende tek essah kaldý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavi66 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.