BEN SANA HEP GEÇ KALDIM

Papatyam!
Hep seni kaybetmekten korktum
Aþkýmý okul yýllarýnda sana itiraf edemedim
Ya beni tersler aþkýma karþýlýk vermez diye de hep korktum
Hâlbuki seni her gördüðümde, gözlerimin içi gülüyordu
Gözlerimdeki ýþýltýlara kalbimin çýrpýntýlarý karýþýyor
Ben sussam da gözlerim konuþuyordu
Sana aþýðým anla, diye
Sen ise benden cesur çýktýn
Mecnun halimden, bakýþlarýmdan anladýn ve bir gün
Bana âþýk mýsýn, diye sordun
Ben de evet, dedim
Üzerimde ki yükü nasýl da çekip almýþtýn
Sana, kýþýmý bahar yap
Gel, mutluluktan, aþktan biz de payýmýza düþeni alalým
El ele papatya bahçelerinde koþup oturalým
Üzerimize papatya kokularý sinsin
Papatyalardan sana taçlar yapýp taksam
Demeyi çok istememe raðmen bekledim
Sanki mutluluk, en önemlisi de sen geleceksin diye
Aslýnda yürümem, gitmem lazýmdý
Artýk biliyorum
Bildiðim tek þey de sana geç kalmýþlýðým…

Sosyal Medyada Paylaşın: