Iþýltýlý bakýþlarýnla Papatyam! Bana öyle bir baktýn ki Þimdi ne mümkün Ömür boyu o bakýþýný unutmak Çünkü ben, o bakýþta sevmiþtim seni O an aþkýnýn ateþi sineme düþtü Ve ben o bakýþýnla yandým Gel, ya derdime derman ol Ya da küllerimden savur beni! Artýk bana bahar yok Ýçim de dýþým da hep kýþ, kar, boran Sanki her þey de sen var Oysa ben senin gönlünde öldüm Hiç kimse de ben gibi ölmedi Gözlerinin içine bakarken ben Keþke toprak olsaydým Þimdi ölsem de artýk ruhum gitmez Bedenim toprak olmaz Dünyada bedenim var ama ruhum yok Anýlar silindi, içim de dýþým da zifiri bir karanlýk Farzet ki ben öldüm ve hiç yaþamadým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Atlıhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.