KIRMIZI VAZO
Bugün çarþý pazar dolaþýrken
Gözlerime iliþti kýrmýzý renkli bir vazo
Sen geldin yine aklýma gözlerimden yaþlar akarken
Yüreðimde bir acý hissiyle kocaman bir of çektim
Baþlangýcý tatlý baþlayan bir dostluðun
Kör olasý yokluðunun verdiði çaresizlik vardý içimde
Ve kötü insanlarýn kucaðýnda son bulan piþmanlýklar
Çare olmadý hiçbir yarama
Þimdi ne desem, ne söylesem bilmiyorum ki
Ben sana bakmaya kýyamazken
Sen masadan masaya dolaþýp duruyordun
Bazen insan olmaktan bile utanýyor insan
Ve bir taraflarýnda saf saf aþk naralarý atýp
Kendi kendine gelin güvey olan
Þiirler yazýp aþkýný haykýran zavallý âþýk ben
Bekliyordum aþkýný büyük bir umutla
Kimse silmiyordu gözümden akan yaþlarý
Çünkü her þey para olmuþtu
Kim fark edebilirdi ki beni girdiðim kuytu köþede
Herkes bir þey kapmanýn peþinde
Para hýrsý için satýlmýþtýn çoktan
Ne de olsa alan da satan da memnun
Âþýk olan ben ise alacaðý temiz aþký düþünerek
Bulamýyordum derdime bir çare
Ama yine de bir umut vardý içimde
Senin için destanlar yazýp
Döneceðini bekliyordu gönlüm belki de
Sonra aylar yýllar derken
Ne bir haber ne de bir mektup aldým senden
Bir gün yine dükkânlarý dolaþýrken çarþý pazar
Yine o kýrmýzý vazo iliþti gözlerime
Ve sen geldin aklýma, yine sen
Hüzünler yeþerip bir bir düþünüyordu yüreðim
Bir süre uzaklara baktý durdu
Hayallere daldý gözlerim
Belki piþman olmuþ hani döner diye
Oysa hala yolunu bekliyordum senin
Nereden bilebilirdim ki
O kýrmýzý renkli vazo bana olacak her gün çile
Þimdi ne söylesem boþ, her þey nafile…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.