UNUTMA SEVGİLİ!
Papatyam!
Bu gece hüznüm boynumdan büyük
Sevdan omuzlarýmda taþýyamayacaðý bir yük
Bu gece bana yine sabah olmayacak
Ama unutma Papatyam!
Bir daha senin de yüreðine güneþ doðmayacak
Bu gece korkularým depreþecek
Yüreðim savunmasýz bir çocuk misali titreyecek
Bu gece kibritin kavýnda son umudum da sönecek
Ama unutma Papatyam!
Beni yakan bu ateþ seni de yakmak için dönecek
Bu gece cehennem sýcaðýndayým
Son nefesimi veriyorum ölümün kucaðýnda
Bu gece ayrýlýklarýn en acýsý yaþanacak
Ama unutma Papatyam!
Senin de bedenin bir gün toprakla buluþacak
Bu gece sen diye gireceðim topraðýn baðrýna
Sadece sevdiðini hiç duymadým ya
Ýþte o gidiyor zoruma
Lakin ben yine de gül bahçesine giren gibiyim
Çünkü biliyorum Papatyam!
Yokluðum sana da acý verecek
Beni arayacaksýn ya da geleceksin
Söyle o halde Papatyam!
Madem bir zaman sonra geleceksin
Bu gönül neden ölümden çekinsin?
Ucunda sana kavuþmak olduktan sonra
Söyle, ölüm dediðin bana neden zor gelsin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.