UNUTMAK MÜMKÜN MÜ?

Bir ezandý kulaðýmýn ilk ninnisi
Ve adý koyuldu hayatýmýn
Daha ilk rüyamdý ne garip
Çok uzaklarda idi toprak kokusu
Kýrkým çýkmamýþtý demek ki daha
Unutmak mümkün mü?
Düþe kalka büyüyen çocukluðumun
Dizlerimi salýyordum son defa
Çamur adýmlara veda etmiþtim
Aklým takýlýnca saçlarýna
Ve baþlamýþtým her kayan yýldýzla dilek tutmaya
Sen ilk limanýmsýn demirlediðim hayatýn girdabýna
Ve son dileðim iki dudak arasýna
Gidip gelen bir bilinçle çözmeye çalýþýyorum
Sevdanýn kör düðümünü
Söyle hangi sabrýn selametindesin?
Ey ömür verdiðim Papatyam!
Þimdi soruyorum bu soruyu
Madem ölmeye hazýr deðildin
Niye aþký oldun bu yüreðin?
Bak son duraða çeyrek yok
Belki de erken olacak galiba bu veda
Hangi aþk mutlu bitmiþ ki?
Bir bilinmeze katýp kendini
Þimdi bir cevap ara, ara bulursun belki
Nasýl bir cehennem ateþidir ki içimde yanan
Yakýp kavurur, kül eder beni
Gel, bir su dök, sönsün bu aþkýn ateþi
Bir ömür boyu vuslatý, seni bekledim
Ama sen býraktýn zamanýn ahirine
Madem hazýr deðildin ermek için vuslata, ölüme
Bekle þimdi o sala sesini, bekle ömrümün son nefesini…

Sosyal Medyada Paylaşın: