Saman Sarısı Şafakla

Saman sarýsý þafaklar da
Kalkarken ayaða
Uzaktan okþarým kelimeleri senin adýna
Bir þarký mýrýldar dudaklarým
„Bir Tadlý tebessüm, bedel olur bin vuslata“
Ben yapsamda bir hata
Saman sarýsý þafaklar da
Deðmez ayaklarým hüzünden buza
Donmuþ serüvenlerim acýlar adýna
Yýkýlmýþ duvarlar durur önümde
Yeniden inþaa edilmek adýna
Kapýlar kapanýr belki de amalime
Hizmetim yüreðidedir,
Gözlerim kör olsa da erenlerin güzergahýnda
Dört kapý, Kýrk makam edeptir benim dilimde
Uyanýp evrenin yüzünü gördüðümde
Saman sarýsý þafaklar da
Düþerim aþk ile yollara …
O yol ki beni toparlar
Elimi sol göðsüme dayadýðýmda
Orada bulurum, bütün eksikliklerimi insanlýk adýna
Bin cümle daha okurum
Bir cümle yazmak adýna
Muhteþem sözler gelmese de aklýma
Oynarým, beni hesaba katmayan ahmak akýllarla
Saman sarýsý þafaklar da
Ursula K. Leguin’nin
„Mülksüzler“ kitabýný okurken yoksullar adýna
Utanýrim her zaman ki gibi
Kendi varlýðýma
Bu yüzden sýfýrladým özel mülkiyeti
Kendi adýma,
Kayýtlý taplarda
Saman sarýsý þafaklar da
Bahtýmý baht olarak yazdým serüvensiz
Devrimci sloganlara
Ne gelirse gelsin selamlarým açýk anlýmla
Dayanarak þuuruma!
Tek bir korkum var, yürüyemem
Ayaklarým fiziki kuvvetini býrakýrsa arkada
Kalabalýklarda; erkekler ve kadýnlar omuz omuza
Burasý Zeil, Frankfurt am Main, Hauptwache
Oturdum seyrediyorum geleni geçeni
Öyle sýradan bakýþlarla …
Birden bir el dokunyor dostca omuzuma
Vuran eski bir arkadaþ ve en son beþ yýl önce gördüðüm
Sevimli bir bakýþla …
„Ýyi günler“ Hasan Hüseyin diyor kendimden geçmiþken
Oturduðum bankta!
Hiç konuþmuyorum, sadece dinliyorum dostca
Önce; özür diliyor beni kýrmýþlýk adýna
Yorgun ve hamile belli ki terk etmiþ sevgilisi onu
Karný burnunda
Selamlamýyorum bu hanýmý saman sarýsý þafaklarda
Sözcükler yok oluyor aðzýmda,
Hüseyin abi affet beni diyor defalarca
Susmaya devam ediyorum, kapatýp kitabýmý
Bir yandan da acýyorum ona
Hiçbir þey yokken ortada!

Pedagog Hasan Hüseyin Arslan - 07.08.2024
Sosyal Medyada Paylaşın: