BAHARI BEKLİYORUM

Papatyam!
Benim arkamda duraným olmadý
Ýlk rüzgârda yýkýlýp savruldum
Þimdi bana nasýlýn diye sorma!
Bugün yine garip bir hüzün var içimde
Seninle olan her þeyi özledim
Alev alev yüreðim yanýyor
Galiba biraz da hýrçýným
Ben seni çok özledim Papatyam!
Sensiz kaç ay, kaç gün geçti?
Artýk sayamaz oldum
Bil ki sensiz bir gün, bir saat bile geçmiyor
Hangi yöne dönsem karþýmda sen varsýn
Gece, gündüz bile geçit vermeyen
Þu zalim daðlarda bir ses duysam
Sen sanýyorum, kulak kabartýyorum ama yok
Sen deðilsin gelen sesin sahibi
Ya soðuk bir rüzgâr
Ya da beni senden alacak bir kör kurþunun sesi
Çaresizce baharý, papatyalarýn açmasýný bekliyorum
Sen diye koklamak için
Evet, baharda açacak papatyalara
Sen diye sarýlýp koklayacaðým
Onlara, seni ne kadar çok sevdiðimi
Ve sana dair hayallerimi anlatacaðým
Biliyor musun, en son gördüðüm papatyayý koparýp
Günlüðümün içine koydum
O da benim gibi kurudu
Hasretinin dayanýlmaz olduðu anlar da
Ona sen diye bakýp, kokluyorum
Sesim güzel deðil biliyorum
Ama bazen yanýk ve hasret kokan bir türküyle
Sana olan özlemimi daðlara söylüyorum
Sanki sesimi duyacaksýn diye
Yoksa sesimi duyar mýsýn Papatyam?


Sosyal Medyada Paylaşın: