ÇÖZEMİYORUM

Anýlarým canlandý aynalarda,
Gözlerimde yine sabah oluyor.
Hüznümü yaralar sarmýþ,
kalbim,kabuk tutmuyor.

Hayatýma ýþýðý buldum derken:
ýþýðým neden kýsa sürüyor.
Yoruldum ey dünya!
yoruldum, dokunma bana
Yoruldum ey dünya!
Hayatýndan, kavgasýndan,
Yükün sýrtýma aðýr geliyor.

Bu sonsuz gidiþ nereye:
Ýnsanlýk,
Barýþ sevgi sunarken,
Ne istedin benden?
ey!dünya;
Aðlayan neden ben,
Üzülen;
neden ben oluyorum,
Çözemiyorum….

Yazan:
Gün Iþýðý
2 Ekim.2008
Balýkesir….

Sosyal Medyada Paylaşın: