sonura ö(ð)retmencezimiz birden durdu; kendi annýna bi þaplak atdý kii “heyvaaah” dedik, “iþde hinci boku yedik” inanmazsýnýz vallahi de billahi yüre(ði)miz a(ð)zýmýza ðeldi aklýmýz durdu soluðumuz daþdýý-kesildi naçar! netice bek “hayýr” olmaycak o bi tefa adý belli de bu sefte saðlam “boku yedik” dedik hep birlik …!!!!! ne dedi biliyonuz mu aklýnýza ðelmez valla hadi bi düþünün bakalým bilemezsiniz, bulamazsýnýz kel alakaya maydanuz hapýþdýk galdýk.. “kimin o(ð)lusunuz” durduk, o da durdu !? bakdýk galdýk “arkadaþlar; kimin o(ð)lusunuz” ! “kimin gýzýsýnýz” derse ne deceniz “sen” dedi Sâdet; “-bobamýn oluyun” tam gafasýna “eþþek daya(ðý)”ný indirceðdi ki, zavallý hidayete erdi haral! vazgeþdi baþgasýna ðeþdi “sen?” Hariye; “-bobamýn gýzýyýn” “þükür beni ðeþdi deye dova ederkene birden zart deye dönüyo olmadýk birine iþaret ediyo Sevim; “-mýhdarýn gýzýyýn” “?” ö(ð)retmen apýþýnca “olmadý madem”; “muhdar Gara Amadýn gýzýyýn Melat da onnara uydu “-gayfacý Alibe(y)nin gýzýyýn” Þayetse onnardan bi adým elerde her gün onun saþlarýný kim darayvýrýdý öyle gene gayatla sosyete “Devriþ Bey’in kýzýyým” ne irenkler peyda(h) oldu adamcazýn yüzünde “ý-ýhh” dedi “olmadý” belli belli olmadý tabi de ne? yonsa Gara Amadýn elinden mýhdarlýðý aldý mý Gayfacý Alibe(y)in elinden gayfasýný öretmenin yüzünde “ý-ýhh, olmadý, ma(a)lesef” bakýþlarý hepimizi hafakana ðardý seninki baþýný saða-sola salladý . Dilki Nizametdin “Deli Mamadýn o(ð)luyun” Imýz “Deli Azizin o(ð)luyun” öteki Mercenin Osman’ýn beriki Köseoðlu Musdafa’nýn Hatma Oruç “Göple(ði)n gýzýyýn” Gozir Halil “agamýn o(ð)luyun” yetmedi “Gozir Imýzýn” Týkýr Halil “Týkýrdaðýn o(ð)luyun” Mammer “Kösenin Memenin” Bahaddin “Hacýbe(y)nin o(ð)luyun” Gonyalý “Devecinin o(ð)luyun” Sultan “Gucur’un” Hidat “Gara Ýrbemin” Gülüþ; “Akgula(ðý)n” Kezban “Gazi Bobuþun” Dudu “Musduk Memedin” Seren “Pandalýn” Þahinde “Üsüðün gýzýyýn” . Yamýk Cöbenin Halil “Osman Gýlýçlýnýn o(ð)luyun” “aferin Halil” dedi dedi demesine emme Halil’in gasalmasýna yetmedi adamýn yüzünde en ufak bi tebessüm, memnuniyet yok gene de bilemediler demek ki bellim bellim besbelli.. . maazallah sýra gelir bana sorarsa hazýrlandým, gafaya ðoydum, bakarsa, “sen” derse cepdelinen iþaret ederse taha sormadan dimdik, zemzertinden “hadi gari ilen bana sor bi” dedim içimden soluðum daþdý-daþcak hinci “dedemin o(ð)luyun” decen gari . hopbalaa.. len! birden yýmþadý adam… yýmýþacýýk yazzýk, valla-billa! insanýn içi “cýz” ediyoru i(n)sanýn vizdaný elvermeyoru i(n)san acýyoru mehremet ediyoru töbossun nayetinde o da bi(r) Allahýn gulu o da bi ananýn guzusu “ö(ð)retmen” deyorun netcede i(n)san, ossun . öyle ya Dö(v)let bunu; bura(ya) ö(ð)retmen tayýn etmiþ bu da taa Senget gibi yerden çýkmýþ gelmiþ üsdelik “dört göz” okumuþ, gözleri bozulmuþ ekme(ð) edeni, aþ biþireni gayfadan baþga getcek yeri yok belli sýnýfa girdi mi “cuu” derdi biz “uncuuu” derdik neþeliydik; þendik mabet içinde günner geçerken göz deðdi göz noldu bu adama, birden “göz” gerisi söz . zavallý o gýzgýyna(n) sýra daya(ðý) atmaktan birilerini, özellikle daha çok döðmekten, eli acýdý deye gýzgýsý tavan yapan adamca(ðý)z! horsasýný alamayýp hazýrolda bekledip de gerneþip arkadan haþin bir tepmeyle kýçüstü düþürmekten vazgeçti, caydý emme ne cayma durduu, susduu bekledi e-le ezaatýný! e-le ha bana bi soraydýn ya “kimin o(ð)lusun” deye . taha evel hiþ duymadýðýmýz ve hat!daa ona da hiþ yakýþmayan.. kedi tüyü ðibi hööyle çok yýmýþacýk bir sesine(n) “arka(da)þlar” dedi (i(l)k diba) ele avradýný hidayete mi erdi ‘gapýda mýhdar-candýrma ya da Deveci file mi var ne’.. ya(hu)tda abýkat file mi acaba Ali be(y) mi ðeldi yonusa bekçi mi Deli Mamýt mý Hoca Melit mi mültezim mi, ne-neyise, o mu ðeldi analarýmýz-bobalarýmýz mý göründü acabýna ola herkeþin dede-ebesi, taha do(ð)rusu bütün köylü köycek basgýna file mi geldileri ki hadi iþallahh bi an eveli.. durdursalar hu ermaný mezalimini hu çin iþgencesini dedemin mengenesini . öyle ya;? hu fakýt olmuþ neyye? gerþi bizikinner beni arayýp sormaz öðretmen döðünþe iþleri almaz bi posta da onnar döðmezse zaten olmaz nerden bilir, kimden duyarlar ha gerþi dezolu, dayolu, halolu kakýlý yemezler iþmezler bizikinnere mücüde edeller zati fýsant gollayýp durular hele bobam gayfada file duyduysa geþ bakalým esas duruþa ombaþýymýþýmýþ, vahdý zamanýnda bi çavýþ filen olsaymýþ yanmýþýmýþ keten havla gerisini sen hesap et ga(y)ri “en eyisi eve getmemeli baþga ðetcek yer var sanki” .
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.