Son Mektup
Sevgilim, bu satýrlarý kan revan içinde yazýyorum,
Hayatýmýn karanlýðýnda, son nefesimi veriyorum.
Bir hayatý geride býrakýrken, suç ve kinle dolu,
Sana olan sevgimi, kalbimde bir son söz olarak býrakýyorum.
Gözlerim artýk kapanýyor, karanlýkla sarýlý,
Ama senin adýn her daim, yüreðimde saklý.
Beni bulan bu kurþun, suçlarýmýn bedeli,
Ama seninle geçirdiðim anlar, inan bir ömre deðerdi.
Özlemle dolu bu satýrlar, belki küçük bir teselli,
Bir zamanlar yaþadýðýmýz aþk, þimdi gözlerimde film þeridi
Ölümün pençesinde, ömrümün son anlarý,
Ama sevdanýn izleri, her daim kalbimde canlý.
Sana dair umutlarým, hayallerim yitip gitti,
Ama bil ki, bu son anýmda, seni düþünüyorum hâlâ, bitti.
Seni sevmek, bu hayatta yaptýðým en güzel þeydi,
Yanýmda olsaydýn keþke, son kez gözlerine bakmak benim son dileðimdi.
Sözlerim yetersiz, anlatacak çok þeyim var,
Ama bu yazdýklarým, bir özür, bir veda olarak kalacaklar.
Beni unutma, içindeki anýlarda yaþat beni,
Gözyaþlarýnla deðil, gülüþlerimizle hatýrla, beni.
Belki bir gün, baþka bir alemde, tekrar buluþuruz,
O zaman bu karanlýk yollarý, aþkýmýzla doldururuz.
Þimdi son kez, bu mektubumla sesleniyorum sana,
Sevdamla dolu sözlerim ve siyah oltu tesbihim , kalsýn sana hatýra.
23.12.2002 BaRuT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.