Hasret Beni Çağırıyor

HASRET BENÝ ÇAÐIRIYOR

Tut elimden çocukluðum!
Al köyüme götür beni.
Aðzýma bir emzik ver de
Boþ beþiðe yatýr beni.

Ninnileri düþür dile,
Uyut Kelce Oðlan ile.
Kýþýn yorganlara bele,
Yazýn suya batýr beni.

Yaðlý ekmek bir elinde
Ve keskin ýslýk dilinde,
Koþuþtuðum köy yolunda
Gelip tepsin katýr beni.

Çoban olayým sürüye,
Önümde köpek ürüye.
Belki dönerim geriye,
Dere tepe yitir beni.

Nasýl hayal etsem dünü,
Meydanlarda toy düðünü.
Bir yaylaya bahar günü
At sýrtýnda getir beni.

Çocukluk arkadaþlarým,
Yanlarýnda hep ben varým.
Her dileðim kaldý yarým
Yaþatýr bu hatýr beni.

Köyümdeki ilk göz aðrým
Yâd ettikçe yanar baðrým
O gün bugün ayný çaðrým:
O duyguya yetir beni

Olmayacak bile bile
Döneyim o eski hâle.
Ya gül olayým ya lâle
Bir bahçede bitir beni

Hiç gerek yok pazarlýða,
Gömün köyde mezarlýða,
Benzetsin bir üzerliðe,
Baþýmda beþ satýr beni.

"Ak-ha-san-oð-lu"

YUSUF AKGÜL, 06.08.2024

***
Sosyal Medyada Paylaşın: