ENVER'E AĞIT

Þehadet Yýldönümünde ( 4 Aðustos) ( 1922)

ENVER’E AÐIT

Çeðen Tepesi’nde düþmüþtü yere..
Turan bu alp ere, toprak Enver’e,
Vefâlý yâr mýdýr, yoksa ar mýdýr!

Kýzýl kurþun yemiþ kanar eyninde,
Dürbünü boynunda, Mushaf koynunda.
Ondan þehid, ondan gâzi var mýdýr?

Moskof kini üzre bir mavzer sesi,
Can bulur daðlarda börü nefesi.
Buhara, Turan’dan bir diyar mýdýr..

Bir kutlu hayale eriþmek için,
Mahþerde kýrklarla görüþmek için,
Gönlündeki sancý intizar mýdýr..

Köroðlu’nun ’Niðar’, Ali’nin ’Düldül’,
Bindiði küheylan.. yelesi tül tül;
Beyrek’in ’Boz At’ý.. bir rüzgâr mýdýr..

Ya Hira’da yahut Tanrý Daðý’nda,
Buluþuruz Eshâb-ý Kehf çaðýnda;
Daha bundan özge þadlýk yâr mýdýr..

O büyük þehidin, namlý gâzinin,
Atiye ruh veren yüksek mâzinin
Hâtýrasý bize yadigâr mýdýr..

At saldýðý gibi Kür Þad’ýn Çin’e,
Basmacý dirildi bozkýrda yine.
Ve fakat þehâdet iftihar mýdýr..

Türkistan’da düþüp kara topraða,
Ýstanbul’da selam verdi bu çaða;
Alp Er Tunga göçse acun dar mýdýr..

Çýnarda gül açmýþ gördüðümüz düþ,
Paþa’mýn yüzünde sonsuz bir gülüþ.
Alp Daðý’na yaðan kanlý kar mýdýr..

YUSUF AKGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın: