AGORANIN MERDİVENLERİ

Ah Papatyam!
Vuruldum yokluðunun karanlýk avlusunda
Mevsim can çekiþiyor hazanlarýn çarmýhýnda
Bir umut býrakmadýlar bana, gelecek bahane
Kötürüm oldu aþk mahkûmlarýna
Tertemiz duygularým
Agoranýn sarhoþ merdivenlerinde kaldý
Zamana yenik düþen hatýralar
Ve yaþadýklarýmýz bir sýr gibi
Adýmlarým hep sertti
Ýsyan edercesine yarým kalan aþklara
Yine düþlerim yarým kaldý
Son mevsimlerin kulvarýnda
Kan revan oldu yüreðim
Yarama çare bulamadý hekimin neþteri
Küle döndü içimdeki yangýnýn ateþi
Mevsim can çekiþirken hazanlarýn koynunda
Bir umut býrakmadýlar bana, gelecek bahane
Agoranýn sarhoþ merdivenlerinde
Kayboldu geçmiþ, elimde ne varsa hatýra
Gece tan yelinin çeyreðinde zifiri ile kucaklaþýrken
Þafaðýn kuytularýnda derin uykuda
Partal ceketli kimsesiz bir adam
Akþamdan kalma keyifli bir yorgunluðun kollarýnda
Sanki haykýrýyor
Dokunmayýn bana, bulaþmayýn
Zorlamayýn acý nefesini
Islak kaldýrýmlarýn nemli taþlarý
Tatlý bir enstrüman
Yorgun bedenime kilitledi geçmiþten ne varsa hatýra
Sahilin yosun tutmuþ sýrlarýna
Ve hepsini gömdü, gölgeler düþen
Yalnýzlar rýhtýmýnýn soðuk sularýnda…

Sosyal Medyada Paylaşın: