Papatyam! Bu sensiz kaçýncý sabah? Kim bilir, sensiz kaç sabah daha geçecek Sensizlik sabahlarýnda? Bulutlarý bekledim hep, sen yaðdýrsýn diye Kalbimdeki renklerden gökkuþaðý çizdim yollarýna Bilsen ne kadar özledim seni Artýk resimlerimiz de sarardý Hayallerim de yýprandý Umutlarým da bitti sana dair Yüreðimdeki yaran o kadar derin ki Dikiþ tutmuyor artýk Uykularým da talan oluyor Yüreðimde seni düþlerken Olur olmaz aðlýyorum Sensiz sabahý sabah ederken Gecemin düþü, gündüzümün güneþi Yüzümün gülüþü ol da gel! Sensizlikle üþüyen ellerimi tut! Ellerinin sýcaklýðýnda ýsýnayým Koy baþýný omuzuma, öyle kalalým Kalbimin, sen diye atýþlarýný duy! Yüreðimdeki deprem, hasretim bitsin Biliyor musun Papatyam? Þimdi sensiz sabahýn kaçý? Ya da sensizlik sabahlarý nasýl anlatýr?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Atlıhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.