Zamaný ayýrýp
Gecenin ikisinde insanlarý göðe düþürürken
Yürüyorum
Taþ bebeklerin sükutlarýnda yontuldum
Ve
Ýbrahim’in kalbine su taþýyan
Karýncalarýn aðzýnda uyuyor çocukluðum
Küçücük avuçlarýmda
Yaðmurun sesi
Sandýk içi yara bantlý hýçkýrýk
Yaðmur taþýyýcýlarýn içlerinde
Uykuya bastýrdýðým katran kalbimin
Ölüymüþüm gibi emziklerini
Uçurum yüreðime sapladýklarýnda
Yerden yere göðe düþtüm
Ýntiharlarýmýn arka caddelerinde
Kimseler hiçti
Aklýmýn kötürümleþmiþ
Yüzyýl rendesinin muskasýný
Kurcalanmamýþ bi daðýn doruðuna soldurdum
Kaçýp kurtulmak isteyen
Zûhel’în kalbini kurutuyorum hep iþte orada
Baðdaþ kurup kalbimi kurutuyor
Kör Þerife’nin kaldýrým altýndaki
Gömülmüþ morarmýþ dudaðý
Dudaðýndan öpüyorum
Aðlayamýyorum
Damarlarýma kan vuruyor gibi ama
Ölü bebeklerin ayak altlarý
Irkýný katleden polisleri vuruyorum
Alnýndan
Zûhel’în deve güreþi kuþunu mayýnlýyor
Kör Þerife’nin kaburga göðsü
Bana anneliði gibi ama
Kalbim kurudukca gözlerimi asýyor
Evimin incileri çöküyor
Boðuluyorum diyorum
Halýnýn üzerinde
Kör Þerife’nin küçüklüðü
Zûhel’î her zaman orada katlediyor
Her gece yaralý yüreðime
Uçurum dökmekten yorgun düþüyorum
Kökü yanmýþ
Güneþi öldüren oðlancýlar gözaltýna alýnmadý
Zûhel’în batýl fetvalarýnda hunharca katlettiði
Þafakta partizan süren abiler geçiyor
Beynimi solunu kurþunluyor serçelerin aðýtlarý
Ýþgal aðýtlar emdiðinde içimi
Sana çarpýyor kalbim
Anarþikten annelerle göðe eriyor kalbimiz
Sokak ortasýnda infaz ediyorum kendisizliðimizi
Bilincimin üzerine çýkýp çöküyorum
Çöllerin milat kaplanlarý
Aðýzlarýnda iri slogan afiþleri taþýyor
Kalbim kýsýr topraða düþüyor
Çocukluktan çýkýp
Tel örgülü mayýnlý sofralar gibi
Duruyorum köþe baþýnda
Sekizinci kapýmýn karþýsýnda bekliyorum
Uçurumdayým Hýzýr oðlu!
Ýçimde kör Þerife’nin aðýdý
Duyma gözlerinle atýþlarýmý
Akmayan yeþil kanýmda ýþýklar yanýyor
Bir dilim mutluluk veriyorum sana bana
H e r k e s e
Zûhel’nin kadýnlarý dilimi kesiyor
Þükür namazýna duruyor
Alnýmdaki Rabbime açýlan kapýlarým
Musa
Davut
Davut
Ýsa
Ýsa Muhammed’de
Ölmeyen Allah’a koþuyor’
Ayaklarý ve elleri yoktur.
Ey Ümmet!
Kendi ölümünü yazanýn kapýsýna geldim.
Zûhel Kör Þerife’nin idam sehpasýdýr.
Aðlamayýn!
Agust 08, 2024
içbükeyölümi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
John ve Ölü Mektup Kasva👣 Gülücük Kuşları Gözlerime Ağlarken Dokun Efruz Dikiş Hû Ya Ali Yeni sevda *Batman* Ateşin İntiharı I- Bedrûd