Papatyam! Bir ömür geldi geçti arkasýna bakmadan Görkemli sanýyordum oysa Þimdi tuz buz oldu, o görkemli daðlarým Teselli olmuyor ki duvardaki solgun resmin Ne ayaðým yürüyor ne de sana duyulur sesim Yüreðimde bin bir özlem, aþar durur maziye Felek münasip görmüþ, bana bu kara yazýyý Bundan sonra basmaz ki çimene ayaklarým Açsa da gelmez papatya kokun Çekilen çileleri, özlemini yüreðimde saklarým Yorgunum, kolum kanadým kýrýk Kalbim ise buruk Seni görmedi ya gözlerim Þimdi bir kenara çekilir aðlamak için…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Atlıhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.