Zamanın Çırpınışı

Zaman, uçan bir kuþ gibi hýzla geçer,
Her geçen gün bir yara açar yüreðimde,
Yaþlanmanýn eþiðinde, gözlerim yaþlý,
Ýçimdeki gençlik, silinmiþ bir hatýra gibi.

Daha dün gençlik þarký söylerken,
Þimdi kýrýþýk izler, hatýralar kadar derin,
Saatin tik taklarý, canýmý sýkar,
Geçmiþin özlemi, geleceðin kaygýsý.

Her adýmda bir yýl daha eksilir,
Rüzgar gibi savrulur, gözlerim yaþla dolu,
Hayatýn acý tatlý yollarýnda,
Yaþlýlýk, bir arkadaþ gibi sessiz ve soðuk.

Bir zamanlar umutla bakarken ufka,
Þimdi gözlerim, yýldýzlarýn yorgunluðunda,
Zamanýn acýmasýz çýrpýnýþýnda,
Yaþlanmak, bir gerçek, bir hüzün rüzgarý.

Ama belki de yaþlanmak,
Bir tür olgunluk, bir tür bilgelik,
Gözlerim yaþlansa da, ruhum genç kalýr,
Her kýrýþýk, bir yaþamýn öyküsü olur.

Zaman geçer, yaþlanýr beden,
Ama ruh, zamanýn ötesinde kalýr,
Ve her aný, bir hazine gibi saklanýr,
Yaþlanmak, sadece bir yolculuk, bir þairin eseridir.



09.11.2023 BaRuT
Sosyal Medyada Paylaşın: