Unutulmuş Kalp
Bir zamanlar ben de yaþadým,
Evladým, seninle dolu her aný,
Þimdi sessiz köþemde,
Bir zamanlar sevdiðim yüzlerden uzak, yalnýzým.
Bir zamanlar ellerimle kaldýrdým seni,
Gözlerimde umut, kalbimde sevda,
Þimdi o eller boþ,
Ve gözlerimde sadece eski anýlarýn gölgesi var.
Sana býraktýðým her nasihat,
Bir umutla büyüttüðüm her hayal,
Þimdi sessizlikte kayboldu,
Ve ben yalnýz, unutulmuþ bir kalpte.
Sana düþen her adýmda,
Seninle paylaþtýðým her sevda,
Gözlerimde bir hüzün,
Ve seninle geçirdiðimiz anlarýn özlemi var.
Bir zamanlar seninle gururlandým,
Þimdi ise adýný duyduðumda,
Bir özlem, bir dert,
Kalbimde yankýlanan sessiz bir feryat var.
Beni hatýrlamanýzý istemem,
Sadece bir dua, bir dilek,
Ýçinizde bir parça olsun,
Geçmiþin sessiz izlerini yaþatýn, belki.
Ben buradayým, sessiz köþemde,
Kalbim hâlâ sevginizle dolu,
Belki bir gün, bir yerlerde,
Adýmý duyarsýnýz, belki bir aný olurum.
24.02.2022 BaRuT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.