SEN GİDİYORSUN
Papatyam!
Ýçimde bir korku, biraz da endiþe var
Bu, sana yetiþememe, geç kalma korkusu
Öyle ki gözlerime yansýmýþ
Ne kadar saklamaya çalýþsam da bakýþlarýmdan belli oluyor
Sabýrsýzým ve yerimde duramýyorum
Sen giderken durmak, beklemek bana göre deðil
Adeta avýnýn üstüne atlayýp parçalayacak bir kartal gibiyim
Havada kara bulutlar var
Gökyüzü siyahlara bürünmüþ, ara sýra da þimþekler çakýyor
Ayrýca insaný sinir eden çiseleyerek yaðan bir yaðmur
Hafifte olsa bir esinti
Yaðmurla birlikte yüzüme vurup buz kestiriyor
Zaman geçtikçe soðuk içime iþliyor üþütüyor
Ama bunlarýn hiçbir önemi yok
Çünkü canýmdan can gidiyor
En önemlisi de sen gidiyorsun
Ýçimde mýrýldanmalar ve gittikçe yükselen sitemler var
Ýçimden küfürler etsem de
Yine de sana bir þey olmasýn diye dua ediyorum
Allah’a yakarýyorum
Yaðmurdan korunmak için üstü sac kaplý çardaðýn altýnda
Ses çýkarmadan meraklý gözlerle bakanlar var
Yaðmur tanelerinin saca deðmesi ile çýkan
Ve sinirleri bozan cýlýz, týk tok sesleri dýþýnda bir ses yok
Ortalýkta ise bir ölüm sessizliði var
Herkes susmuþ, dýþarýdan duyulacak gibi
Heyecan içinde hýzlý hýzlý çarpan yürekler
Gözlerde ise meraklý bakýþlar
Kýpýrdayan dudaklarýmda
Senin için, içten içte yapýlan Allah’a yakarýþlar var
Çünkü sen gidiyorsun, ben senden gidiyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.