SÖYLE YAR, SEN Mİ YAĞDIN GÖNLÜME?
Papatyam!
Gökyüzü gülümsüyor gün batýmýnda
Duruluyor denizde azgýn dalgalar
Serinliðin düþüyor koynuma
Sýcacýk nefesin, öpüþlerin bedenimde gezinir
Söyle yar, sen mi yaðdýn da gönlüme
Buram buram papatya kokuyor?
Hasretin gözlerimde nem
Saçlarýmda elif elif meltemler esiyor
Sensizlik ýslýðýma düþüyor sevdanýn notlarý
Bir bankta oturmuþum, gözlerim derinliklerde
Hatýralar depreþiyor aklýmda
Dokunmak istiyorum her zaman
Parmaklarým hayalini okþuyor
Senin kollarýnda düðümleniyor
Ve gecenin sessizliðine býrakýyorum kendimi
Ama yýldýzlar yitik, ay küskün
Yanýmdan geçip gidiyor ebabil kuþlarý
Bir ömür boyu bekleyeceðim rýhtýmlarda
Cansýn, canansýn, sol yanýmsýn
Seni arayacaðým tenha sokaklarda
Akan sularda sesini dinleyeceðim
Sen diye öpeceðim papatyalarý
Sensiz boþaltacaðým kadehleri peþ peþe
Ve ölüm yolculuðuna çýkmýþken
Ne olur son kez göreyim seni…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.