Papatyam! Bu dað baþýnda yine sensiz Yarým ve darmadaðýným Gece çok soðuktu, üþüdüm Gecenin ayazýnda seni düþünerek içimi ýsýttým Seni düþünmek bana iyi geliyor, güç veriyor Biliyor musun? Kar, fýrtýna, tipi de olsa seni düþününce üþümüyorum Çünkü içimde, hep senin sýcaklýðýn var Ölüm kol geziyor, ölüm baþucumda Bir gün ansýzýn gelecek, biliyorum Þimdi yine bana sorup, diyeceksin ki Bu efkârýn, bu sitemin nedendir, diye Sen yoksun Papatyam, yetmez mi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Atlıhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.