Papatyam! Bir sonbahar akþamý sahilde görmüþtüm seni Selam vermiþtim utanarak Gözlerinin içine bakarken de geçmiþti içim Sanki bahtýmýn güneþi doðuyordu sahilde Heyecandan yetim düþmüþ gönlümde Yeþermemiþti aþkýn ayazlarýmýn baðrýnda Heba edilen yýllarýmý unuttum bakýþlarýnda Rüzgâr eserken ýlgýt ýlgýt bahar havasýnda Sen de gülümsemiþtin saçlarýn savrulurken Sýcacýk bir merhaba derken cana candýn Dünyalar sanki benimdi ay endamýnda Ömrümün son duraðýnda rastladýðým aþktýn Nice karanlýklar devrilirken gecelerimden Sevdamýn tarlasýna ekilen mor menekþeler Kahverengi gözlerin bir bahar güzelliðinde Kalbinin atýþlarýnda kendinden geçmiþtim Siyah beyaz Yeþilçam filmiydi yaþadýklarýmýz Dudaklarýnda muhtemelen dolaþýrken sevdaya Gökyüzünden gelen yaðmurlarýnda ýslatmýþtým En sevdiðim þarkýlar söyleniyordu taþ plakta Ve alev alev gönlüm harlandý ömür verdiðim sevdanla…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Atlıhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.