BİLMEZ MİSİN?
Papatyam!
Kirpik uçlarýnda kýrgýn gözyaþlarým
O halde neden gezinsin gönül kýyýlarýmda?
Durgun sularýnda aþkýmý sektirirsin
Ýçimde çalan sensizlik ýslýðý
Peþine takýlýp kalbimin ortasýndan vurduðun o güne ne dersin?
Hiç yanmaz mý yüreðin?
Yoksa kýpkýrmýzý akan kanla sunmaya mý geldin?
Þimdi viþneçürüðüne çalan oldu çaresizliðim
Ben ise seni, açýk denizlere uðurlayalý çok oldu
Bir liman bulursan sýðýnacak
Gözyaþlarýmda öp beni!
Yüreðimin kanayan yaralarý var içinde
Omuzlarýmdan tut beni!
Yýllarýn aðýr yükü var üzerimde
Ne olur, ellerinle at, atta kurtar beni!
Asla bana, hoþça kal deme!
Gidip de dönmeyenlerim var benim
Sen yüreðinde sev beni!
Terk edilmiþ bir yetim gibi sevgiye aç yüreðim
Aþkýna hasret yýllarým var, bil istedim
Unutma, bir avuç kül býraktýn ardýndaki yangýnda
Savun savunabilirsen kendini
Yýk önüme ördüðün setleri, yýk yýkabilirsen
Sen þimdi küçük bir limandasýn
Aþ dalgalarý aþabilirsen
Sýðýn sýðýnabilirsen dingin kýyýlarýma
Ben sevmeyi unuttum senden sonra
Þimdi sev sevebilirsen
Ben dilimi susturdum
Gel dilimi çözdür çözdürebilirsen
Uykuya hasret kaldý gözlerim
Gel yastýðýma baþ koy cesaretin varsa
Ve uyut beni, uyutabilirsen…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.