Onu ilk kez yaz yaðmurunun hüzünün de gördüm Öylesine savunmasýz öylesine korkaktý ki Çocuk kadar saf ve temiz sevilmeye aç, saçýnýn okþanmasýna muhtaç bir çift göz Sana sarýldým ve hissettim çaresizliðin bana çekmiþti. Gözlerimin içine baktý onaylanmayý bekleyen bir çocuk gibi ve sordu; Sana acý çektirecek kadar sevsem seni beni yine de sever misin? Kýz hiç düþünmeden evet! Dedi evet seni sevmek acý çekmekse seni yine bugün olduðu kadar seveceðim Oðlan güldü kýz güldü yaðmur yaðmaya devam ediyordu. Gül baktý iki aptal aþýða gülerek baktý. Sözler tutulmayacaktý Kalpler kýrýlacaktý Bu gördüðü belkide yüzüncü sözdü Gülün düþündüðü gerçekleþti Oðlan kýza dediði gibi acý çektirdi sevgisiyle Kýz ise sözünü tutamadý Çünkü onlar bu dünyada birbirleri için yaratýlmamýþtý Oðlan düþünülemeycek kadar deðersiz hissediyordu kendini Kýz ise onun için kendinden vazgeçemeyecek kadar deðerliydi Sonuç sineye çekilecek bir aþk masalý olmuþtu Olanlar oldu yaþananlar yaþandý geriye bir tek yaþanýlanlarý sineye çekmek kaldý. Gül ise kazandý.
Esma Gençyýlmaz~Ayesima
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayesima Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.