Geceye sordum seni Sabaha doðacak güneþe sor dedi Oysa insan en çok karanlýkta özler Ve en çok gece aðlar
Sokak lambalarý tanýðýmdýr Þehrin bilinmezlik dehlizinde aradým Kuytularýn sessizliðinde bekledim Çalý hýþýrtýsýný bile geliþine yordum Sen zamanda bir yolcu Ben yolunu gözleyen hancý
Sensizliðin kabusum olduðu gecede Köpek havlamalarýný müjde saydým Biliyorum, bendeki duygu hayra alamet deðil Sansürsüz bütün konuþmalarýmý sana sakladým
Yasaklý dilimde bir yalnýzlýk melodisi Alýþkýn olduðum travmalar deðil Bu baþka bir öykü Kahramansýz masal Zaten deliydim Olan aklým da sende kaldý...
04 Aðustos 2024 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ehmed Kardok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.