KÖRDÜĞÜM
Ruhuma üfledin hoþ bir esinti
Gönlüme baðlandýn kördüðüm gibi
Neþeler seninle hüzün kesinti
Gönlüme baðlandýn kördüðüm gibi
Ýçimde bir çocuk hep sana koþar
Denizler köpürür nehirler coþar
Adýna dilimden þiirler taþar
Gönlüme baðlandýn kördüðüm gibi
Sensizken iniltim sardý her yaný
Tabibler derdime koymadý taný
Özlemin suyuyla demledim caný
Gönlüme baðlandýn kördüðüm gibi
Keder bile onla güzel demiþsin
Narin çiçek gibi özel demiþsin
Dilinden dökülen gazel demiþsin
Gönlüme baðlandýn kördüðüm gibi
Rüzgarlar kokunu sarýp getirdi
Vuslatýn gölümde hasret bitirdi
Turnalar umutla selam götürdü
Gönlüme baðlandýn kördüðüm gibi
Ömrüme gam yükü yükleme ey yar
Yoklukla sýnama varlýðýnla kar
Merhamet, sabýrla yaralarým sar
Gönlüme baðlandýn kördüðüm gibi
Arife ÖZDEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.