BEMİMKİSİ SESSİZLİK

BENÝMKÝSÝ SESSÝZLÝK
Sessiz sedasýz kala kalmýþtým
Konuþmak isteyipde konuþamamak benimkisi
Belki bir cümle yetecekti herþeyi anlatmaya
Kýrgýnlýk yada huzur dolu günleri dökecektim kaðýda
Içimde bir sevinç mutluluk içim içime sýðmýyor
Yada ben öyle hissediyorum
Belki kýrgýnlýðýmý anlatamam diyeydi o telaþ
Yada çok huzurlu mutluyum diyecektim

Diyorumya sessizliði seçmiþtim
Gözlerimi kapatýp daldým maziye
Hangi güzel günüm hiçe sayýlmýþ
Yada hangi umutsuz günüm neþeyle geçmiþ
Kalbim kýrýlmýþmýydý acaba
Gözlerimden bir damla yaþ akmýþmýydý
Sahi ben mutlumuydum
Yine eskisi gibi kaðýtlar yetmemþti
Herþeyi ne çok yazar olmuþtum
Kendimin sýrdaþý arkadaþý dosttuydum

Beni benden iyi kim tanýyabilirdiki
Ne çok ihtiyacým varmýþ dertleþmeye deyip yazarak
Ýçimi dökmüþtüm
Acaba duyan olurmuydu
Sessizliðimi herþeyi içime atýp atýp
Sabýrlý oluþumu
Sahi benimde sabrým bir gün bitermiydi
Sevdiklerim ve deðer verdiklerim
Hepsine birden tahammülüm azalýrmýydý

Ya öyle olursam diye hep sessizliði seçtim sustum sustum
Kendi kendime sýrdaþlýðým eskilerden gelir
Çünkü bende her insan gibi
Kýrýlýrým benimde caným yanar
Bende uzaklaþmak isterim
her þeyden herkesten
Ýç dünyam sessizliðe bürünür
Ruhum yorgun saçlarýmda aklar
Ýçimde her zaman bitmeyen bir umut
Maziyi andýkca gözlerim ýþýl ýþýl parlar
Yaz yaz bitmeyen çok güzel anýlar
Havva Kuþcu
Sosyal Medyada Paylaşın: