Gözlerin gözlerim den aðlýyor, Elerin ellerim de titriyor, Ve kaderimiz, Ýnsafsýzca bizi ayýrýyor. Birden bir haykýrasým geliyor, Yeter yarap yeter, Nedir bu çektiðim, Gün geçmiyor ki, Acý yaþamayým, Gün geçmiyor ki , Sevdaya esir düþmeyim. Paralanan yüreðimi, Söküp atasým geliyor, Sanki ihanetin öfkesindeyim, Dayanamýyorum , Derbederim, Bile bile kahýr oluyorum, Ve bir tanem, Sevdiðim her þeyim, Küfürler yaðdýrýyorum , Kendi kaderime, Ve çaresizliðime, Ama nafile, Tutsaðýz ayrýlýða, Çünkü sende bende, Gururumuzun esiri olduk, Ýkimiz den biri, Gururu býrakmalýyýz, Ama ne zaman, Çünkü zamaný meçhul, Onun içindir ki , Tutsaðýz ayrýlýða….
Mehmet Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.