DUMANLI BAŞA RÜZGAR GEREK
DUMANLI BAÞA RÜZGÂR GEREK
Ne demiþ Koca Yunus;
“Dünya bir handýr, her gelen baktý geçti,”
Tanrý, amellerimizi ölçtü, biçti,
Sonunda Yüce Tanrý, amelimizden seçti,
Ýster sevin, ister avun, ister dövün diye
Dumanlý baþa rüzgâr gerek, adý Alize olsun
***
Ýnsanlarýn baþýnda kara duman dolaþýr
Bir rüzgâr bekler çaresiz, dumaný daðýlsýn
Aklýn bir rüzgârdýr bre gafil, Tanrý’dan gelir
Dumanlý baþa rüzgâr gerek, adý Bora olsun
***
Âþýk ile Maþuk, kavuþamadýysa
Kara bulutlar düþer, hem baþa hem gönüle
Gönül ferman dinlemez, deler daðlarý aþar
Dumanlý baþa rüzgâr gerek, adý Samyeli olsun
***
Hak ile batýl savaþýr durur,
Ýblis dediðin nefis, günaha savurur
Vur zinciri nefsine, görürsün kudurur
Akýl-irade, dumanlarý nasýl da daðýtýr
Dumanlý baþa rüzgâr gerek, adý karayel olsun
***
Cürüm çukuruna kendin girersin,
Baþkaldýrýr bakarsýn, uzanan el beklersin
O el uzanmaz sana, kötülükte ýsrarlýysan
Dumanlý baþa rüzgâr gerek, adý lodos olsun
***
Kara bulutlar düþmüþse baþýn üstüne
Baþlamýþtýr hasat zamaný, piþmanlýk nafile
Ektiðini biçtiriyor insana, Ýlahi Kudret eliyle
Dumanlý baþa rüzgâr gerek, adý meltem olsun
***
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.