caydým kalbinin gölgesinden çelik yelekli bir atmaca týrnaklarýyla öldürdü beni tekmelenen tüm yoksul akþamlarýmýn fýtratýyla yüzdüler derimi
ne kadar da meþru deðil mi / gözlerin ne kadar da saðlam deðil mi / gitmelerin
olsun yiðit rüzgarlar sýrtýmý döverken her gün yeniden döktüm retinamý adýmlarýnýn kýzýl tetikçiliðine içimde devrilen aðaçlarýn ýssýz uðultusu delirirken üstelik üstelik devrim gibi bir þey oldu kurþunlanan ruhumda tutuklandý þimdi tüm gülüþlerim ve bu þiir hüküm giydi hem ellerim hem dilim ve bu kent
sen nerdesin al iþte ayný soru yeniden / sen nerdesin yüreðimi yoðuran zehir soluklu þehirlerin kalbinde misin yoksa tabanlarýna ömrümün çirkin bakýþlarýný perçinleyen gün ölüsü nehirlerde misin avuçlarým boðuluyor sesim geberiyor ve nehirler artýk ölemiyor beni en fazla üzgün sakalýmda bir serçe doðuyor her sabah ve her sabah sanki madrid’de franko sokaðýndaki o duvarda kurþuna ölüyorum
ne kadar da meþru deðil mi oysa / ellerimde ellerin ne kadar da saðlam deðil mi oysa / kalbimde çivilerin
RÜZGAR
FOTOÐRAF: plaza mayor-Madrid-ÝSPANYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöl gezgini ali tanyıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.