GECENİN BİR SUÇU YOK

Papatyam!
Gecenin bir suçu yok uykusuzluðuma
Bedenim yorgun, gözlerim yorgun
Aslýnda yokluk, sensizlik nöbeti bunlar
Buz kesen bir rüzgâr vurur sýrtýma
Elin kavuþmaz her þeye
Hayallerinin üstü açýlýr
Soluna dönsen duvar, saðýna dönsen duvar
Sanki zemheridir için
Karanlýkta ismin yankýlanýr
Ýnim inim inleten bir sýkýntý paralar yüreðini
Yine de kokun gelir uçup giden gecenin inadýna
Sonra zehir olur içime
Nefesine karýþan sigara dumanýný yine de çekersin içine
Leþ gibi kokan izmarit kokusunu hasret diye
Bir de öksürük nöbeti tutar, gýcýklanýr boðazýn
Bir yudum su bile yük olur bedenine
Gecenin bir suçu yok
Uykusuzluðum boyumu aþan sevdandan, hasretinden
Hani demiþ ya þair
Yaþadýðýmýz deðil, yaþamamýz mümkünken
Yaþayamadýðýmýz þeyler daha çok koyar, diye
Benimki de o hesap iþte
Sadece aðrýma gidiyor yokluðun
Geçmiþ zamanýn uðultusu kulaklarýmda
Seni düþününce sýzlar çocuk yaným
Böler gecemi sensizlik
Haram olur gözlerime uyku
Gecenin bir suçu yok, gel üþütme düþlerimizi…


Sosyal Medyada Paylaşın: