GARİP HASAN (1)
Derdini açmadýn attýn içine,
Yýllardýr yoruldun be garip Hasan.
Yüklendin yükünü kattýn göçüne,
Sahipsiz görüldün be garip Hasan.
Bahçelerde açan güller soluyor,
Sonunda her canlý toprak oluyor,
Üzülme kalbini Allah biliyor
Bilirim kýrýldýn be garip Hasan.
Kýrk yýl gece gündüz daim çalýþtýn,
Muhtaç olmayacak kadar geliþtin,
Helalden kazanýp helal bölüþtün
Haksýzca yerildin be garip Hasan.
El uzattýðýn hiç kimse kalmadý,
Bir tanesi ahde vefa bilmedi,
Þu yalan dünyada yüzün gülmedi
Boþuna gerildin be garip Hasan.
Kýrýldý kanadýn bekler durursun,
Uzaða baktýkça serap görürsün,
Ellerin cebinde üzgün yürürsün
Sýrtýndan vuruldun be garip Hasan.
Güneþ doðar doðmaz çýktýn yollara,
Gözlerinden yaþlar döktün yollara,
Geriye dönerek baktýn yollara
Gölgene sarýldýn be garip Hasan
Dindari derdini kardeþ eyledi,
Çektiðin çileyi gördü söyledi,
Yüreðin bunca yýl bilmem neyledi?
Çöllere sürüldün be garip Hasan.
Dindari/Osman Dindar/Kargý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.