öyle bir baþýna
ýrmaðýn sesine aþýk
siyah ve yalnýz bu kent,
kent dediðim sadece dört duvar
duvardan damlayan
göz yaþýnda sen!
senli düþlerin uçurumunda
uykunun kanatlarýnda ben..
bir baþýna kalmýþ notalar
þarkýlarýn kýyýsýnda
geceye esir düþmüþ deniz
susuzluða kürek çeken dalgalar
dalgalarýn köpük sesinde kokun
kokunda mýsralarca bekleyiþ
vardýðým sükutta sen
dergahýnda günahýyla ben..
bir zaman, ismi hatýrlanmayan
katledilen dünler tayfasý geçmiþ
rahminden sökülen cenin
özrü dilenen kabahat
mezar taþýnda bahsi geçen
masal son kalan
gitmenin teleþý
ayaklarýma vuran hançer
hançerden damlayan
kanda sen
yolun uzaðýnda
düþtüðün topraðýn ben...
seni!! bastým
þarjörüne kalemin
hadi daya
kalbinin namlusunu kafama
ne bekliyorsun
durma asýl tetiðe,
ister bendeki seni öldür;
ister yarasý ol yüreðimin..
hükümde müebbetim sen,
geceyi üstüne örten
zýndanda bu hikaye;
ben..
karan
Z/ aman (sýz )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.