GÖNLÜM BURAM BURAM PAPATYA KOKUYOR

Papatyam!
Dün gece düþümde gördüm seni
Yine papatya kokuyordun gecemde
Ýçime çektim seni
O narin, pamuk beyazý ellerinle
Saçlarýmý okþuyordun gecemin sessizliðinde
Aþk ile dolup taþan gözlerine bakýp
Derinliklerinde kendimi görmek
Ve sonsuza kadar orada kalmak
Belki de en güzeli gözlerinde ölmek
Bir papatya tarlasýnda
Kelebekler uçuþuyordu, sessiz
Bir ara ellerimden tuttun
Gözlerinde aþk vardý bakarken
Dudaðýmýn kenarýndan öptün titreyerek
Tepeden týrnaða sen kokuvermiþtin
Ben ise mahcup, içimdeki ateþ ise harlanmýþ
Sen ise gittin sebepsiz
Seninle birlikte hayallerim de gitti
Sonsuzluða kanat çýrparak
Anladým ki bu sevda da bana yer yok
Aþkýmýz kelebek misali bir günlükmüþ
Çünkü bir varsýn bir yok
Þimdi yine sensiz, sevgisizim
Koptu sevda zincirleri
Yýkýldý gönül tahtýnda savruldu tacým
Sevgisizliðin öyle yaralar açtý ki yüreðimde
Tedavisi, çaresi, merhemi yok
Umutlarýmýn son kýrýntýlarý da gitti
Þu an her zamankinden daha da çok muhtacým
Beni býrakýp giderken
Yüreðimin her atýþýnda, belki de bana nefes aldýran
Bir ümitti yüreðimde kalan
Sana olan özlem var buðulu gözlerimde
Çýðlýk çýðlýða haykýrýþlarýmda
Yorgun, karanlýk akþamlarýmda
Ayaklarýmda pranga, sana gelemeyen ben
Bil ki yokluðunla ölüme sen mahkûm ettin beni
Damarlarýmdan kanlarýn çekiliþini seyrettin gözlerinle
Ellerinle uçurumlara attýn
Þimdi koptu sevda zincirleri
Prangalar yüreðimde
Yeniden sevmeye baþladýðým yerde
Her þeye raðmen sana olan özlemim
Ve sana hasretim kaldý içimde
Sevebilirsen, gelebilirsen gel!
Ben her þeye raðmen geçmiþi sildim
Yine severim seni, istediðin þekilde
Kelepçe vur göz kapaklarýna
Görebildiðin her þey ben olayým
Gözlerinde hep ben kalayým
Olur ya bir gün sen de özlersin beni
Dayanamaz gözyaþlarý dökersin hasretime
Yere düþen bir yaðmur tanesi gibi
Gözlerinde nemi kalan
Ne kilit vurduðun yüreðini ben açabilirim
Ne de sevdana yenik düþen yüreðimi
Ama yine de kalbinde sakla beni!
Hep orada kalayým
Olmaz mý, Papatya kokulu sevdiðim?

Sosyal Medyada Paylaşın: