Aysýz bir alacakaranlýktý vakit Topraða düþtü ekin.Soðuktu… Ve bütün martýlar kuzeyden kaçar gibiydi. Yetim türküler söylerken sevdalý yavuklusuna Simsiyah bir denizin yakamozundan Þöyle diyordu biri;
’’mavi bir gelinlik giymiþ kendisi mavi Kýsa ömrümüzde her þey fani Aþk diye bir þey daha varmýþ Var mý seni bunca sevmenin bedeli’’
Aysýz vakitlerde bir yýðýn kuþ olmak Sürüler içinden ayrýlýp kaçmak Malum;sarý çiçekli bir pencere açmak Derin nefesler almaya hazýrlanmak Oraya yetim türkülü martýlar konacak…
Ankara:2000 Haydar ÞAHÝNBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
barane Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.