GÖNLÜME KAR YAĞIYOR
Papatyam!
Gönlüme kýþ gelmiþ kar yaðýyor
Bir daha açmaz güller
Tekil mutluluklarým
Çoðul yalnýzlýklarýmdýr senden geriye kalan
Bana düþen mutlulukla ne kadar yaþanýrsa
Say ki o kadar yaþadým
Ey gönlümün Papatyasý, böyle mi bitecekti ha
Söyle, böyle mi bitecekti?
Sen gittin ya, dünyaya sýðmaz oldu bedenim
Yelkensiz deryalara açýldým
Rüzgâr savurdu kýyýlara vurdum
Caddelerin kalabalýðý yuttu beni
Þimdi baþýboþ hüzün sokaðýnda
Dýþým içime don, üþüyorum
Yüreðim ise sen diye titremekte
Sen varsýn gözlerimde, hasret kaldýðým
Yine kahreden bir yalnýzlýk
Teselli adýna, yüreðime söylediðim en mutlu yalan
O da beni seviyor, oldu
Gönlüme kar yaðýyor
Bir daha açmaz güller
Þimdi acýlarým daraðacýnda
Ýçime dökülen gözyaþlarýmý sundum
Dönüþlerim biletsiz kaldý
Bana bakmadýkça
Varsýn geride kalsýn kederli gözlerin
Kar yumaðý olsun saçlarýn
Sensiz yok olsun hayat
Gönlüme kar yaðýyor
Bir daha açmasýn papatyalar, gelincikler, kardelenler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.