Papatyam! Buz mavisi, soðuk bir sabaha gözlerimi açtým Sanki hafýzam boþalmýþ Adýmý bile hatýrlamýyor gibiyim Belki de hatýrlamamak en iyisi Biliyorum ki hatýrlayacaðým her þey Bana acýdan baþka bir þey vermeyecek Sen gidince sanki dünya baþýma yýkýldý Tek kelime ile anlatmak gerekirse, hissettiðim buydu Piþman mýyým, evet piþmaným hem de çok Þimdi ise hayat yolunda rotasýný kaybetmiþ bir gemi gibiyim Dalgalar bir o yana bir bu yana savurup duruyor Her dalga bir parça koparýyor bedenimden En sonunda da param parça olarak karaya vurdum Þimdi de burada, yalnýzlar rýhtýmýndayým Elimde ise dibini bulmuþ bir þiþe ve sensizlik…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Atlıhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.