Papatyam! Bir gün bensizlik çalar kapýný Benli rüyalar görür ve hayalimle avunursun Sanma ki yalanlar içinde Ben gibi bir aþýðý bulursun Artýk boþ ver her þeyi Bu dünya yalan, aþk yalan Bir serapmýþ gördüðüm Þimdi bitti ve ben gözlerimi açtým Aslýnda bu gönül, aþk kapýsýydý Ama sen açmasýný bilmedin Hâlbuki bu kapý sana kilitli deðildi Aðýr geldi sevgisizliðin ama yýllarca taþýdým Sýrf sen diye Çünkü seni gerçekten çok sevmiþtim Ben sana güvendim, her þeyimi verdim Ama iki gönül bir olmayýnca Ne aþk, ne sevgi, ne de mutluluk olurmuþ Bunu geçte olsa anladým Ýçim cam kýrýklarý gibi bin bir parça Artýk ne yapsan da eskisi gibi olmaz Yüreðimdeki sevgiyi ellerinle söküp attýn Kimse deðil bunu sen yaptýn Anladýn mý, sadece sen yaptýn!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Atlıhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.