Düþlerin ardýnda bir gölge,
Kayýp zamanlarýn sesi,
Her an bir çiçek gibi solan,
Yüreðimde bir hüzün var.
Sokaklarda yürürken,
Gözlerimde yaþlar birikir,
Anlamý kaybolmuþ kelimeler,
Çaðýrýr beni, yavaþça susarak.
Bir yaðmur sonrasý
Topraðýn nefesi,
Kýrýk dökük hatýralar,
Her damla bir film þeridi,
Kaybolmuþ sevgilerin efsunu.
Gece çökünce,
Yýldýzlar baþkaldýrýr karanlýða,
Ama ben,
Biliyorum,
Hüzün, bir dost gibi,
Kollarýmda uyur.
Kýrýk dökük umutlarýn peþinde,
Bir yolu daha ararken,
Hüzün,
Bir melodidir ruhumda,
Gizli bir þarký gibi çalar,
Sözleri yalnýzlýk ve özlemle yazýlý.
Kendimi kaybettiðim bu sokaklarda,
Her köþe baþýnda bir aný,
Her gölgede bir gülümseme,
Ama her gülümseme,
Biraz tuzlu yakar beni,
Hüzün,
Gözlerimde parlayan bir damla yaþ.
Belki yarýn,
Bir umut doðar,
Ama þu an,
Bu an hüzündür bana,
Kalbimde saklý,
Bir sýr gibi.