Sebep

Gülzara bal konmuþ o türküler bu sebepten.
Yüreðimi yakýp pencereye býraktým
Sarmaþýk iki gül benim yoluma gazel
Çeþmenin kara çeþmine sevdalý
Iramýþ pullu mavi aðlayan gelin
Ayýnda düþen muhtar kasketli
Atýndan dizilmiþ mercan ipleri
Ana duasý ay kokuyor
Süt ýlýk bir bakýr kapýya dökülür
Tezek, aðýr saman konmuþ pencereye
Betonun içtiði kadar kerpiç
Benim diyor ak analar
Küf renkli soba borusuna elimi uzatmýþým
Ihlamur kurabiye kar hep birlikte
Açýlýyor pencereden ýslak kainat
Sýktýkça diþini týrmalýyor kentin ýþýklarý
Bacadan öteye gitmiyor duman
Alev tütüyor ruhuma
Eril ve diþil yoðurtlar karýþmýþ
Þekerli bademler alalýyor alnýnýn som yazýsýný
Elimde soðanýn ýslak kokusu
Gazetede ikiz kedi
Anten ayarlarken sevdim seni
Komþu kýzý oyalý mendilli
Sobadan al yanaklarýný sevdim
Ýçimden türkü yazdým gözlerine
Þu evin ortasýnda bir yerde
Kýrýk sazýn teline vurmak vardý
Sen olmasan bile
Evde oturmak vardý
Hemde köy evinde
Sosyal Medyada Paylaşın: