-Kakül-i yare bu demler güzerin var mý saba Dil-i güm geþteden aya haberin var mý saba-
Arkadaþým Býrak þimdi aþký meþki Kimse aþksýzlýktan ölmemiþ Senden de, benden de, ondan da dýþarýda milyonlarca var Beni asýl düþündüren senin durumun ki, iþte o akýllara zarar.
Derdim seni incitmek, hakaret etmek deðil Bende üzülüyorum bunlarý yazarken Allah þahit, art niyetim yok, sen de beni az çok tanýyorsun zaten.
Söylediklerinden bana geçen Yalnýzsýn Mutsuzsun Yaþama sevincini kaybetmiþsin Yarýnlardan umutsuzsun Bir de neyse o, yakaný býrakmayan piþmanlýklar Belli ki, þu koskoca dünyayý ve güzelim hayatý Sana ediyor dar.
Aklým bir türlü basmýyor Uyanýp iþe giderken bakýyorum internettesin Öðlen bakýyorum internettesin Gece bakýyorum internettesin Sabah namazýnda bakýyorum internettesin Bir kadýn, düzeltiyorum, bir insan nasýl böyle yaþar? Hiç mi uyumazsýn, yemek yemezsin, alýþveriþe çýkmasýn Hiç mi misafirliðe gitmezsin Hiç misafirin gelmez mi? Ýþin, gücün, eþin, dostun, arkadaþlarýn yok mu? Sana, ne yapýyorsun sen demezler mi? Zihnim durur bu iþe, aklým þaþar Sizin memlekette, benim bilmediðim bir dünya var heralde, orasý beni aþar.
Arkadaþým Okumuþsun, kültürlüsün, beceriklisin, inanýlmaz zekisin Neden kendine yeni yeni uðraþ/lar bulmuyorsun Hiçbir þey yapamýyorsan, çýk parkta otur, kýrlarda gez, doðaya, insanlara karýþ Yanlýþ bilmiyorsam, cennet gibi bir þehirde yaþýyorsun.
Lutfedip de söylemediðin için Henüz yaþýný bile bilmiyorum Olsun, yaþlý da olabilirsin, önemli deðil Kadýn-erkek, birinin hayatý sevmesine Ve mutlu olmasýna yaþ engel deðil.
Hani diyorum, Allah korusun Müzmin, kronik, ona adým attýrmayacak bir hastalýðý mý var Gel gör Hastahane köþelerinde, evlerde, yurtlarda Allahtan ümidini kesmemiþ Ýçi kýpýr kýpýr, yaþama sevinciyle dolu ne hastalar var.
Gelmiþe, geçmiþe, kadere, feleðe, ona buna hiç suç atma Senin yaþam enerjin yok olmuþ Gözlerinin feri sönmüþ Zavallý bedenini yaþatmak için uðraþýp durursun da Kalbin yarým yamalak atýyor, ruhun ise çoktan ölmüþ.
Farklýlýklar, çeþitlilik, deðiþim güzeldir evet Ama farklýlýk, hergün baþka bir kýlýða bürünmek Kendini bile tanýyamaz hale gelmek deðildir Farkýnda deðil misin? Yaþamayan, hiç varolmayan hayatlara kiþilik katayým derken Birgün onlar senin kimliðini, kiþiliðini deðiþtirir Dertsiz baþýna dert alýr, belayý bulursun Ýþ iþten geçmiþtir, artýk kendini bile tanýyamaz olursun.
Yýllardýr gece-gündüz, yaz-kýþ demeden Takýlmýþsýn kafayý yemiþ bir moronun peþine Edebiyat’da edebiyat, þiir’de þiir Sende onun gibi, binbir suratlý bir acuze olmuþsun Bir türban, bir mini etek, bir genç bir yaþlý, bir kadýn, bir erkek Hiç kusura bakma ve kýzma, söyleyeceðim Ne olduðunu, kim olduðunu, niye yaþadýðýný bile bilmeyen Umutsuz, ümitsiz, þevksiz Oradan oraya savrulan bir ortalýk malý olmuþsun Ama pardon özür dilerim Hepsi sanat için di deðil mi? Kendini kandýrmaya devam et Bölündüðün kiþilikleri toplasan bir kadýn etmez de Ola ola ola elliye/yüze bölünmüþ, acayip, garaip, bir yaratýk olursun Ondan sonra da ahlar, vahlar, piþmanlýklar Boþa geçirdiðin, günleri, geceleri, aylarý yýllarý Nah bulursun.
Ondan sonra da, gizemli herþeyi bilen kadýn havalarý Öðütler, felsefeler, bilgiçlikler, büyük büyük laflar sözler Ya sen iþemeye bile elinde laptopta gidiyorsun Herþeyi bu kadar biliyor, görüyor, anlýyorsun da Neden 7/24 kendini asýp tabelalara binbir kýlýkta Ciyak ciyak aþk, mutluluk dinleniyorsun?
Bütün bunlarý görmezden gelip Hangi aþktan, hangi meþkten, hangi sevgiden, hangi doðrudan bahsediyorsun Hele sen önce bi kendine gel, kendini bul, ayaða kalk, doðrul Aþk bir yana dursun.
Anan-baban deðilim Eþin, niþanlýn, sevgilin deðilim Zaten þu an önemli olan da ben deðilim Hayat senin hayatýn, herkes gibi, hepimiz gibi Ýyi-kötü, güzel-çirkin, mutlu- mutsuz Yaþamanýn bir yolunu bulursun Ama lütfen, bunu kendine yapma n’olursun.
-Her çi reft ez-ömr yad-ý an be nikü mi-konend Çehre-i imrüz der-ayine-i ferda hoþest- Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakim Erdoğdu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.