Yaşamak

bir nefes daha çekti sigaradan
beþ para etmez ciðerine;
bir nefes de havadan
bedavadan...

hava soðuktu, su soðuk
önü hep kýþtý, mevsimlerin
göðe baktý, kuraktý gözleri
adý erkeklikti aðlayamamanýn..

yere tükürdü, göðe baktý
saçlarýna rüzgardan bir ýslýk deðdi.
köþede çizilmiþ bir karanlýðýn içine girdi
yere baktý, göðe tükürdü
yüzü ýslandý,
bir ýsýrýk aldý týrnaklarýndan
bir renk geçti gözlerinden
adýný bulamadý...

kendisiyle adaþ olduðunu düþündü
sonra ne düþündüðünü anlamadý
elbisesi onu çýkardý
çýplaktý; bileðine baktý
zaman yoktu;
yokluðun zamanýydý
yere düþmek istedi, düþemedi
bir yer de ona düþmüþtü koca dünyadan
dünya koca bir yerdi, ürperdi
düþündü; düþündüðü ilk gündü
ne düþündüðünü bulamadý.
adý neydi yoksunluðun;
göðe baktý, eylül ayý geçiyordu
yüzünü yere döktü;
yüzüne baktý, ýslaktý
karanlýktan çýktý, kendine baktý
adýný koydu:’’yaþamak’’tý...
Sosyal Medyada Paylaşın: