Diyemedim
Samimi duygumdu sana yansýyan
Ýçimden gelene dur diyemedim
Söylemez susar mý seni yaþayan
Senden gizleyip de sýr diyemedim
Ne dersen de bana, kara ya da ak
Bazý an yakýnsýn bazen çok uzak
Kime güveneyim el koynu tuzak
Yoktun iþte, yoksun var diyemedim
O an ki hoþnutluk belki ikrardý
Ýçime atsaydým neye yarardý
Farz etki gönlümün gözü karardý
Senden baþkasýna yar diyemedim
Hasretini kale yaptým taþýdým
Yaz bahar göründüm, amma kýþ idim
Hayalini kurdum düþte yaþadým
Yüzüne gelipte sar diyemedim
Kimi sevgiliyi boþ geçer kimi
Sertlik sancýlýdýr acýtýr demi
Suç ise yaptýðým kes biletimi
Sürgünden sürgüne sür diyemedim
Bilal-im bozulur kuldaki yapý
Ýncedir aþýðýn hayatla ipi
Elbet kapanacak açýlan kapý
Senin gözün bana kör diyemedim.... Bilâl Karaman (Bilâl-i)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.