HİÇ GİBİ

HÝÇ GÝBÝ

Küçücük bir cezve olsam
Gözlerinin kahvesiyle dolsam
Muhabbet hatýrýna kýrk yýl deðil
Aþk oduna her dem yansam
Fokur fokur semaver olsam
Dumaným baþýmda tütse
Dem aldýkça bardaða dolsam
Saçlarýnýn karasýnda savrulsam
Cayýr cayýr tandýr olsam
Hamur mayalansa döþümde
Yayýlsa kokun, burcu burcu tütsem
Karný deðil gözleri doyursam
Irmak olsam þýrýl þýrýl çaðlasam
Tiz bir melodi gibi ruhu kandýrsam
Dað olsam ceylanlarý barýndýrsam
Avcýlarýn yüreðine merhamet salsam
Maðara olsam cebraili çaðýrsam
Gelen her vahiye kulak kabartsam
Sonra þiir bitse
Deccal bu dünyaya hiç gelmese
Yüzümüze okunacak günahlar silinse
Yahut özüme dönsem
Toprak olsam, çürük bedenleri saklasam
Derken,
Mýsralarýn kaný çekilse
Kalemde kurusa Ebû Leheb gibi
Yutkunsam
Ve sussam, hiç olmamýþ gibi

Canan Özanaç Örenlioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: