ZEMHERÝ ORTANCASI
Mevsim, zemheri ortancasý
Titriyorum, yalnýz ve çaresiz
Büzülmüþtüm bir kenarda
Bulutsuz bir gecede, dolunay ýþýðý
Yeryüzünden doðuyordu içime
Dalmýþým hülyalara,
Ne düþündüðümü bilmeden
Akýl karýþýk, fikir durgun
Yürek sýzýsý, içimde yara
Birden,
Baktým etrafa penceremden
Yeryüzünün en güzel çiçeði
Gülümsedi bana,
Adýný sordum ona
Dedi, zemheri ortancasý
Devam etti zemheri ortancasý
Anam-atam Taþkýrangiller
Yapraklarým geniþ ve parlaktýr
Daðda-bayýrda
Ve dahi bahçenizde
Ýki mevsimi bir arada yaþar
Üçüncü mevsim gönlünüzdür
Gönlünüzde bile açarým
Yapraklarým geniþtir benim
Hepinizi kucaklayacak kadar
Parlaktýr yapraklarým
O yüzden,
Gecenize doðarým ben
Bahçenizde Ay olurum
Zemheri ortancasýnda
Rengim bronz olur
Ya ýlýman iklimlerde
Hep yeþil kalýr yapraklarým
Gözlerinize þenlik olur
Yüreðinizde büyük sevinç
Unutmayýn sakýn beni
Ben zemheri ortancasýyým
Bahçenizde boy veririm
Güneþ kurutur beni,
Nemi çok severim
Bolca sulayýn beni
Sevmeyi ihmal etmeyin
Çiçeðim yere düþer
Unutmayýn sakýn beni
Bergenia’dýr benim adým
Bahçenizde ýþýldayan
Dolunayýnýzým ben
Sakýn ha!
Kýþ kokulu Bergenia’yý
Üzmeyin, soldurmayýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.