Acaba diyemem; bilirim zira,
Canýna yandýðým seviyor hâlâ.
Kal desem kalamaz, git desem gitmez,
Onu sevdiðimi biliyor hâlâ.
Bu öyle bir gel git, sanki med-cezir,
Sanýrsýn yârimin babasý vezir!
Naz ile edâlar yakýþýrsa da,
Ardýnca dedirtir; "ah o ne hýnzýr! "
Bakýþý merhemdir her bir yaraya,
Sakýn, kaþlarýný sokma sýraya.
Bir melâl yansýtýr bâzý zamanlar,
Keskin hançer olur, girme araya.
O güzel gülüþe can mý dayanýr?
Güle gülse, rengi ala boyanýr.
Dudaðý Yarýmca kirazý sanki,
Boyu servi desem; gören inanýr.
Saçlarý Tuna’nýn seline benzer,
Uçuþur, Ötüken yeline benzer.
Hayâle düþürür Turan ülkümü,
Doru kýsraklarýn beline benzer.
Böyle bir cânânýn cefasýndayým,
Gönlümde fýrtýna ortasýndayým.
Safâ mý, cefa mý söyleyin bana,
Bilmem ki ben neyin tafrasýndayým? ..
Enver Özçaðlayan
Fatih-ÝST.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.