bazen telaþlanýr ciðerim bir tütün bir tabaka oturup göðü sayarým yakam da iðnelidir gözlerin saçlarýn uzanýr rüyalarýma ölü evleri keþfederim
daha yeni kurulmuþ bu meydanlar seni beni ve atlarý saydýðým gökyüzüne asmýþlar müjgan olur mu böyle saatleri günleri alýp gitmiþsin asýrlýk acýlarý bileklerime dikmiþsin
saat 3.30 treni bu sapa yoldan ayrýlalý çok mu oldu bilmem yahut gözlerim mi alýþtý yalnýzlýðýn gökyüzüne bu kederden kararan ellerim neden hep saçlarýnýn bittiði yerde müjgan olmaz böyle böyle sessiz sedasýz gidilmez insan ölmeden diri diri bilmediði topraklara ekilmez.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turaçç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.