Mırıldanmalar

Masallar sallamýþým dizlerimde
uyusun da büyüsünler diye
ama sen sakýn uyuma

uyan çocuk!


sonra çýkmýþým uzun bir yola
rüya desem rüya deðil
gerçek hiç deðil
çok bilinmeyenli bir denklemin ortasýndayým
saðdan mý gitmeliyim soldan mý
kalbimi dinlesem
nicedir kapatmýþ kapýsýný sorulara
bakýþlarým boyumdan büyük soru iþaretleri


hiç sevmezdim otobüs yolculuklarýný ben
uzasýn istemezdim yollar
noktasý gelmek bilmeyen virgüller gibi

susadým!



nefes olmuþum gelincik tarlalarýnda
kýrmýzýya boyanmýþ ellerim
yüzümde sözleri yarým bir gülümseme
yamalý güzlerden yorgun
eve dönerken iki ekmek
bir kaç da söylenmemiþ söz almalýyým yanýma

unutma!



bir kedinin kelebek avýný izliyor gözlerim
gözlerim rengini kaybedeli çok olmuþ
hükümsüzdür
duyulmuyor artýk müziðin ritmi kirpiklerimde
öleceðini hissediyor mu kelebek
saniyeler içinde

sen de hissetmiþtin baba
hatýrlýyorum
üç gün ve üç gece önce

cümleleri aðrýr mý insanýn
benim aðrýyor
her gecenin sonunda aðarýrken gün
uyanmak ne zor yeni acýlara
taze kanlara aðýtlarla

acýdým!


okuduðum bir romanýn
kahramanýna öykünüyorum
kulaklarýmý kapatmak dünya seslerine
akmaktan býkmayan ýrmaklara karýþmak
ya da tutunmak uçurum kenarý dallarýna
ölmek ile yaþamak arasý o ince çizgide
gökyüzüne inatla umut yazmak istiyorum



bütün aynalarý kýrasým var
yeter artýk diye baðýrmak avaz avaz
ne iþe yarýyorsunuz siz
bunca çok bilmiþliðin yanýlgýsýnda


kýrmýzý ýþýkta duruyor otobüs
saçýný düzeltiyor yan koltukta
dünyasý sarýþýn bir bayan
arka koltuklardan birinde bebek aðlamasý

camdan dýþarýya bakýyorum
kayboluyor insan yanlarým karanlýkta
önce ellerim
yüzüm sonra
tok sesleri zihnimin duvarlarýna yanký yapan
ayak seslerim

dur!



uðurlayýþlarýn suskusu karýþmýþken
gecenin kýyýsýnda sancýyan karanfil kýzýllýðýna
kalbimin doðusunda dinleniyor yokuþlar



ah kuþlar!



içinden dilek tut diyor bir ses
birden ona kadar say
bir dilek tut
sönmeden yüreðindeki bütün mumlar








Gia.


Sosyal Medyada Paylaşın: